Светлы дзень вызвалення твайго, Беларусь! У Дзень Рэспублікі ў гарадскім пасёлку Воранава ля воінскага захавання прайшоў урачысты мітынг
Кожны народ мае падзеі, якія прадвызначаюць яго гістарычны лёс, выклікаюць у грамадстве высокі духоўны пад’ём, яднаюць усіх яго грамадзян. Для Беларусі такой важнай датай з’яўляецца вызваленне сталіцы нашай дзяржавы ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў, якая і стала Днём Незалежнасці. Днём даніны павагі гераічнай доблесці франтавікоў і працаўнікоў тылу, партызан і падпольшчыкаў, якія адстаялі незалежнасць Бацькаўшчыны, у пасляваенныя гады падымалі краіну з руін, мацавалі фундамент яе дабрабыту.
Сотні жыхароў Воранаўшчыны, у тым ліку прадстаўнікі ўлады, грамадскіх аб’яднанняў, старэйшае пакаленне, моладзь, дзеці, прыйшлі да помніка загінуўшым воінам і партызанам у райцэнтры, каб разам адзначыць Дзень Незалежнасці. Іх з’ядналі агульныя каштоўнасці: гонар за краіну, жаданне працаваць для яе росквіту, любоў да сваёй зямлі, сям’і, родных. І ў 77-ю гадавіну вызвалення Радзімы ад фашысцкай навалы яны не маглі не пакланіцца да зямлі тым, хто здабываў Перамогу.
Пад гукі гімна па флагштоку узняўся ў высь Дзяржаўны сцяг Рэспублікі Беларусь. Ганаровае права яго падняць было даручана старшыні раённага маладзёжнага парламента Аляксандру Андрушкевічу.
— 3 ліпеня — гэта дзень нашай радасці, памяці і павагі тым, хто быў разам з Беларуссю на складаных этапах яе гісторыі, — звярнулася да прысутных старшыня райсавета дэпутатаў Алена Ганевіч. — Паважаны ветеран Вялікай Айчыннай вайны Сцяпан Аксенцьевіч Жук, ветэраны працы! Вы — пераможцы, вы — наш аўтарытэт. Дзякуй вам за тое, што з’яўляецеся нашым надзейным аплотам і духоўнай апорай.
У гэты святочны дзень мне прыемна адзначыць, што добрасумленная праца, энергія і талент лепшых працаўнікоў нашага раёна — годны працяг традыцый старэйшых пакаленняў. Упэўнена, што наша дзейнасць будзе плённай і ў далейшым. Рухаючыся наперад, ажыццяўляючы задуманае, мы цвёрда ведаем, што падмуркам усіх дасягненняў заўсёды былі і будуць грамадзянскі мір і згода, адзінства ўлады і народа, свабода і незалежнасць краіны. Мы абавязаны зберагчы і прымножыць дасягненні і перадаць свабодную і квітнеючую Беларусь нашым дзецям і ўнукам.
Ад старэйшага пакалення да прысутных звярнулася старшыня раённага савета ветэранаў Людміла Сазон. Паколькі сёння ёсць спробы перапісаць гісторыю Вялікай Айчынна вайны, прынізіць значнасць укладу ў Перамогу савецкага салдата, ветэраны вайны і працы будуць і ў далейшым садзейнічаць выхаванню ў моладзі патрыятызму, адданасці свайму народу, дзяржаве, зазначыла Людміла Канстанцінаўна. У сваю чаргу прадстаўніца моладзі — настаўніца Паляцкішскай сярэдняй школы Анастасія Булаўка — заверыла ўдзельнікаў мітынга, што маладое пакаленне будзе захоўваць традыцыі продкаў, зберагаць мір на роднай зямлі.
Слова ад працоўных калектываў трымала дырэктар Радунскай сярэдняй школы Святлана Пачобут:
— Беларусь сённяшняя — гэта мірная краіна, галоўным багаццем якой быў і застаецца чалавек працы. Сваімі добрымі справамі ва ўсіх сферах жыцця мы захоўваем і памнажаем усё лепшае, што зроблена парярэднімі пакаленнямі. Мы не толькі клапоцімся аб уласным дабрабыце, але і ствараем славу і аўтарытэт сваёй малой радзіме, уносім вялікі ўклад у справу мацавання беларускай дзяржаўнасці, чарговы раз даказваем: эстафета герояў — у надзейных руках.
Сапраўды, якое гэта шчасце жыць, тварыць, марыць, працаваць, развівацца ў вольнай краіне! У светлы Дзень Незалежнасці за гэтае права мы павінны сказаць шчырае дзякуй салдатам Перамогі. Тым, хто не вярнуўся дадому, хто склаў галовы ў імя Вызвалення, — Хвіліна маўчання, трохразовы залп з ружжаў, кветкі ля падножжа помніка…
Марына КАНДРАТОВІЧ.
Фота Алега БЕЛЬСКАГА, Сяргея ГРЫЧЫКА.
voran.by